Με αφορμή το ρεπορτάζ τηλεοπτικού σταθμού ότι ένας ελληνοαμερικάνος ψάχνει να βρει το χαμένο θησαυρό του Αλί Πασά!!!!
Κατά καιρούς έχουμε ακούσει και έχουμε δει πολλά ρεπορτάζ στην τηλεόραση για ανθρώπους που έχουνε πληροφορίες για θαμμένους θησαυρούς.
Και αφού παίρνουν ειδική άδεια από την πολιτεία και με την συμμετοχή αστυνομίας και αρχαιολογίας κάνουν έρευνες.
Το 1987 έχω κατέβει από την Κωνσταντινούπολη στην Θεσσαλονίκη για ολιγοήμερες διακοπές με κάποιον φίλο μου τουριστικό πράκτορα.
Το βράδυ που βγήκαμε για φαγητό με κάποιους φίλους του ένας εξ αυτόν με ρώτησε αν γνωρίζω να διαβάζω τούρκικα και του απάντησα ναι.
Δώσαμε ραντεβού για την άλλη μέρα στο ξενοδοχείο που θα μου έφερνε κάποιο έγγραφο να του εξηγήσω τι γράφει.
Την άλλη μέρα πιστός στο ραντεβού του ήρθε μαζί με ένα φίλο του και αντί για έγγραφο μου δείξανε έναν παλαιό χάρτη που τα μισά ήταν στα τούρκικα και τα μισά στα Αραβικά.
Αφού στην ουσία δεν έβγαλα τίποτα γιατί ήταν πάρα πολύ μπερδεμένος τον ρώτησα τι ήταν αυτός ο χάρτης και μου απάντησε ότι ήταν χάρτης κάποιου Πασά που φεύγοντας από την Ελλάδα κυνηγημένος από τον ελληνικό στρατό κάπου έκρυψε τα κοσμήματα και τις λίρες που είχε μαζί του.
Κουβέντα στην κουβέντα τον ρώτησα αν φοβάται μην τον πιάσουν που σκάβει παράνομα και μου απάντησε ότι δεν φοβάμαι τόσο τον νόμο όσο τους συντρόφους που πάμε να σκάψουμε μαζί γιατί τα λεφτά είναι γλυκά και ότι μπορεί οι ίδιοι οι σύντροφοι σου να σε σκοτώσουν.
Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση οι περιπέτειες που μου δηγιηθήκανε για διάφορες περιοχές τς Ελλάδος.
Μου είπε ακόμη ότι έχουν φτάσει στο σημείο να υπνωτίζουν κάποιο μέλος της συμμορίας μήπως και ανακαλύψουν την τοποθεσία που είναι κρυμμένοι οι θησαυροί.
Τελειώσαμε τα καφεδάκια μας και αποχαιρετηθήκαμε.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για πληροφορίες για ανιχνευτές μετάλλων χρυσού, είδα με έκπληξή ότι έχουν εγκαταλείψει τους παλιού ραδιοσκόπους και έχουν πλέον την σύγχρονη τεχνολογία σύμμαχο στο κυνήγι του θησαυρού.
Κατά καιρούς έχουμε ακούσει και έχουμε δει πολλά ρεπορτάζ στην τηλεόραση για ανθρώπους που έχουνε πληροφορίες για θαμμένους θησαυρούς.
Και αφού παίρνουν ειδική άδεια από την πολιτεία και με την συμμετοχή αστυνομίας και αρχαιολογίας κάνουν έρευνες.
Το 1987 έχω κατέβει από την Κωνσταντινούπολη στην Θεσσαλονίκη για ολιγοήμερες διακοπές με κάποιον φίλο μου τουριστικό πράκτορα.
Το βράδυ που βγήκαμε για φαγητό με κάποιους φίλους του ένας εξ αυτόν με ρώτησε αν γνωρίζω να διαβάζω τούρκικα και του απάντησα ναι.
Δώσαμε ραντεβού για την άλλη μέρα στο ξενοδοχείο που θα μου έφερνε κάποιο έγγραφο να του εξηγήσω τι γράφει.
Την άλλη μέρα πιστός στο ραντεβού του ήρθε μαζί με ένα φίλο του και αντί για έγγραφο μου δείξανε έναν παλαιό χάρτη που τα μισά ήταν στα τούρκικα και τα μισά στα Αραβικά.
Αφού στην ουσία δεν έβγαλα τίποτα γιατί ήταν πάρα πολύ μπερδεμένος τον ρώτησα τι ήταν αυτός ο χάρτης και μου απάντησε ότι ήταν χάρτης κάποιου Πασά που φεύγοντας από την Ελλάδα κυνηγημένος από τον ελληνικό στρατό κάπου έκρυψε τα κοσμήματα και τις λίρες που είχε μαζί του.
Κουβέντα στην κουβέντα τον ρώτησα αν φοβάται μην τον πιάσουν που σκάβει παράνομα και μου απάντησε ότι δεν φοβάμαι τόσο τον νόμο όσο τους συντρόφους που πάμε να σκάψουμε μαζί γιατί τα λεφτά είναι γλυκά και ότι μπορεί οι ίδιοι οι σύντροφοι σου να σε σκοτώσουν.
Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση οι περιπέτειες που μου δηγιηθήκανε για διάφορες περιοχές τς Ελλάδος.
Μου είπε ακόμη ότι έχουν φτάσει στο σημείο να υπνωτίζουν κάποιο μέλος της συμμορίας μήπως και ανακαλύψουν την τοποθεσία που είναι κρυμμένοι οι θησαυροί.
Τελειώσαμε τα καφεδάκια μας και αποχαιρετηθήκαμε.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για πληροφορίες για ανιχνευτές μετάλλων χρυσού, είδα με έκπληξή ότι έχουν εγκαταλείψει τους παλιού ραδιοσκόπους και έχουν πλέον την σύγχρονη τεχνολογία σύμμαχο στο κυνήγι του θησαυρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου